Je bedoelt het goed, dus wees een beetje liever voor jezelf.

The most progress I’ve made has been when I’ve been kind to myself

-Sunday Shields-

 

We leven in een maatschappij die grotendeels gestoeld is op christelijke waarden. Of je nu gelooft of niet, we vinden het heel normaal dat we niet mogen stelen, liegen en moorden. Deze en nog zeven andere geboden stonden volgens de overlevering op de stenen tafels die Mozes ontving op de berg Sinaï. Het christendom barst van naastenliefde en dat lijkt het tegenovergestelde van lief zijn voor jezelf. Het barst namelijk ook van dualiteit. Het ene is slecht en het ander goed. Lief zijn voor jezelf is egoïstisch en is slecht en naastenliefde is goed.
Behandel anderen zoals u zelf behandeld wil worden, staat er in Mattheüs 7:12. Ik zou er een kleine twist aan willen geven. Behandel jezelf zoals je een ander zou behandelen. In mijn ervaring zijn we namelijk veel liever voor anderen dan voor onszelf. We geven onszelf graag een trap na als iets niet is gegaan zoals gewenst. Wanneer je een fout maakt, wanneer je faalt, wanneer je niet goed genoeg, mooi genoeg, intelligent genoeg, kortom in jouw ogen niet genoeg bent. Wat we vaak doen is helemaal niet zo lief zijn voor onszelf. Daar waar we een vriend of vriendin zouden vergeven, geruststellen of troosten, zijn we doorgaans kei- en keihard voor onszelf.

En nu? Gelukkig is er hulp en wel in de vorm van waardeloze uitingen van goede intenties. Dat klinkt niet best, maar is de redder in nood. Laat het me je uitleggen.  Eerst was er Maslow met zijn piramide van behoeftes. Dat ding is al uit 1943 en toen zag de wereld er heel anders uit. De Amerikaanse coach, spreker en schrijver, Tony Robbins kwam andere behoeften tegen en kwam uit op zes fundamentele behoeften van mensen.

  1. Zekerheid / veiligheid
  2. Onzekerheid /variatie
  3. Belangrijkheid /significantie
  4. Liefde /verbinding
  5. Groei
  6. Contributie / bijdragen

Wat mij betreft spreken ze wel voor zich: ieder mens heeft behoefte aan zich veilig voelen (1). Ieder mens heeft (om het leuk te houden) variatie en afwisseling nodig. We weten allemaal dat sleur dodelijk kan zijn (2). We willen ons belangrijk voelen, we willen er toe doen (3). We hebben behoefte aan liefde en verbinding met anderen (4). We willen groeien, we willen de huidige situatie altijd beter maken (5). Mensen willen bijdragen aan het grotere geheel (6). Tony noemt de eerste vier persoonlijke behoeften en de laatste twee spirituele behoeften. Al het gedrag dat we vertonen is op een of andere manier terug te voeren op een van deze behoeften. Daarmee is de intentie van ons gedrag altijd positief. Het wil voorzien in één van deze behoeften.

Alleen nu is er een klein probleempje. De uiting van die intentie kan waardevol zijn, maar ook waardeloos. Als ik ruzie maak met mijn partner over iets kleins en de onderliggende behoefte is liefde en verbinding, dan is dat een waardeloze uiting van die behoefte. Ruzie maken is namelijk vaak niet constructief. Het ruziemaken is een soort vehikel voor de behoefte: hoor mij, zie mij, hou van mij. Vaak helaas met een ongewenst resultaat.
Gelukkig kan een uiting van een intentie ook waardevol zijn. Als ik mijn financiële situatie goed heb geregeld, dan ervaar ik veiligheid.

Om het dan op te sommen komt het hier op neer. Er bestaan fundamentele behoeften van mensen en al ons gedrag is hierop gericht. De intentie van gedrag is daarmee altijd positief. We bedoelen het goed! Echt! De bedoeling is altijd goed. Het probleem zit hem in dat we soms een waardeloos vehikel kiezen om die intentie uit te voeren.

Nu terug naar de vraag waarom we zo streng zijn voor onszelf. Als de intentie altijd goed is, wat is dan het probleem? De sleutel om het positief te laten zijn zit hem in herkaderen. Onderzoek welke intentie je met iets had en wees vervolgens lief voor jezelf. Zo’n intentie zit soms onder een paar lagen verscholen, maar met de juiste vragen kom je hem wel tegen. Zeker als je de lijst met de zes fundamentele behoeften er naast hebt liggen. Het woord compassie en zelfcompassie kennen we nu misschien vooral vanuit een boeddhistische context, maar compassie en mededogen komt in alle grote religies voor: christendom, islam, hindoeïsme, boeddhisme, jainisme en jodendom. Het wordt makkelijker om compassie met jezelf te hebben als je weet dat je intentie goed was. Je hoeft jezelf niet te straffen voor een goede intentie, toch? Kijk naar de uitkomst en als je een waardeloze uitvoering van een positieve intentie had, verander dan de uitvoering, maar heb compassie voor jezelf dát je een goede intentie had. Ik denk dat we te streng zijn voor onszelf vanwege een paar redenen:

  1. Dualistisch denken: we denken o.a. in goed en fout
  2. Het is er bij ons ingebakken dat naastenliefde goed is en egoïsme slecht
  3. We zijn ons niet bewust van de positieve intentie die we onder elk gedrag hebben

Nou, daar is wel wat aan te doen toch? Reflectie is een effectief middel om bij een intentie te komen. Een simpele techniek is bijvoorbeeld de 5 x waarom methode van Sakichi Toyoda (van Toyota motors inderdaad). Het is een methode die we in trainingen en coachings vaak gebruiken om bij de kern van iets uit te komen.

Wij zeggen bij De Verkikkering dat het niet egoïstisch is om lief te zijn voor jezelf. Dat het niet slecht of egoïstisch is om voor jezelf te zorgen en om in je behoeften te voorzien. Nee, we zeggen zelfs dat het een voorwaarde is om echt waardevol voor een ander te kunnen zijn.

Op 20 en 24 juni 2020 hebben we de online workshop: Nu ben jij aan de beurt! Daarin gebruiken we ook reflectietechnieken om bijvoorbeeld intenties te ontmantelen. Wees lief voor jezelf en word meer constructief. Nu ben jij aan de beurt! Kijk op de website voor meer informatie.

Of koop je toegangsticket voor €10,- via deze link:

https://de-verkikkering.webinargeek.com/nu-ben-jij-aan-de-beurt-1

 

Perfectionisme brengt je nergens – 3 tips om ermee om te gaan

Perfectionisme brengt je nergens, het houdt je tegen.

Eén van de dingen die ik leerde als nieuwbakken ondernemer, is dat perfectionisme je enorm
tegenhoudt. Het is helemaal niet de “goede slechte eigenschap” die je op je sollicitatie deelt.
Misschien deel je deze eigenschap wel met de sollicitatiecommissie, maar een “goede slechte
eigenschap” is het niet. De eigenschap houdt je tegen en als je vooruit wil komen is ‘ie niet wenselijk.

Gewoon een slechte eigenschap dus.

Door mijn werk als hogeschooldocent, mentor en coach heb ik veel te maken met onzekere
studenten. Nou ja onzekere studenten, misschien is onzeker gemaakte studenten wel een veel
betere benaming. Onderwijs zit zo in elkaar dat leerlingen en studenten aan bepaalde maatstaven
moeten voldoen. Het ergste wat je kan gebeuren als student is dat je niet aan één van die
maatsteven voldoet en daarmee een onvoldoende op zak hebt. Die onvoldoende, dat is de straf.
Tenminste zo wordt ‘ie ingezet en zo wordt ‘ie doorgaans ervaren. Wat dat betreft lijkt hij wel een
beetje op de dominee met opgeheven vinger uit de vorige eeuw: als je niet.. dan..
Alle acties in het leven hebben consequenties. Dat is nu eenmaal zo. De ene consequentie is
wenselijker dan de andere. De consequentie “een fit en energiek lichaam hebben” als gevolg van
regelmatig bewegen is voor veel mensen een wenselijke. Het halen van een onvoldoende omdat je
hebt gekozen voor een avond stappen i.p.v. studeren is meestal een onwenselijke consequentie. Tot
zover, logisch toch? Wat voor veel mensen ook logisch klinkt is dat we vooral wenselijke
consequenties willen en zo min mogelijk onwenselijke.

Wil je iets leren of iets kunnen? Ik wilde jarenlang alleen maar kunnen. Dat leek me wel zo praktisch,
maar ik kwam van een koude kermis thuis. Zo werkt het blijkbaar niet. Tegenwoordig hoor ik mijzelf
in trainingen maar ook tegen studenten zeggen: als je iets doet en het gaat goed, dan kon je het al. Je
hebt dus niets geleerd. De grap is dat falen en fouten maken noodzakelijk is voor leren. Niemand
heeft iets geleerd zonder fouten te maken. Echt niet! Anders kon hij het toch al?
Natuurlijk maken we het liefste geen fouten. Maar waarom eigenlijk? Het antwoord is angst. We zijn
doodsbang. We zijn bang voor van alles: bang om niet goed genoeg te zijn, bang om er niet bij te
horen, bang om kritiek te krijgen, bang om .. Deze zin zou eindeloos kunnen doorgaan. We durven
geen fouten te maken terwijl dat echt noodzakelijk is om iets te leren.

Perfectionisme is dus verre van een goede eigenschap. Je bent gewoon bang. Perfectionisme zorgt
ervoor dat je veel te laat met iets start of zelfs helemaal niet start. Perfectionisme verlamt.
Perfectionisme zorgt ervoor dat je stilstaat.

We hebben 3 tips voor je om perfectionisme tegen te gaan.

1. Ga voor goed genoeg. Wat is het doel dat je wil bereiken? Stem je acties af op het doel dat je
wil bereiken. Bijvoorbeeld: vind je tuinieren leuk? Dan is het lekker in de tuin bezig zijn je
doel. Alle kantjes hoeven niet perfect afgestoken. Dát is perfectionisme en dient een heel
ander doel: anderen laten zien hoe goed je bent. Als jij weet dat je helemaal prima bent zoals
je bent, hoef jij een ander niets te bewijzen. Wees niet bang dat je niet goed genoeg bent,
maar ga voor goed genoeg en richt je op het doel dat jij wil bereiken.

2. Maak fouten en geniet van de leeropbrengst. Fouten maken zien we nu vaak als de
onwenselijke consequentie. Wat nou als het niet de consequentie is maar het middel tot
succes? Zolang je fouten maakt en de les van de fout leert, word je alleen maar beter. Je bent
aan het leren! Het kan even duren voordat je ook echt van je fouten kunt genieten. Dat is de kracht van je angsten en het resultaat van jarenlange conditionering. Laat je niet weerhouden en probeer te houden van het maken van fouten.

Ze zijn je sleutel tot succes.

3. Stel je iets uit? Onderzoek welke angst eronder zit en doe het tóch. We kennen het allemaal
“uitstelgedrag”. Stel jezelf de vraag: waarom niet nu? Als je even de tijd neemt om erover na
te denken en diep genoeg graaft, dan stuit je onherroepelijk op een angst. Waar ben je bang
voor? Goed, je hebt de angst ontmaskerd en daarna: gewoon tóch doen. Het ergste wat je
kan gebeuren is dat je een fout maakt en ervan leert. Bij de volgende poging zul je net een
beetje verder zijn dan bij de eerste.

Laat je weten wat je van deze blog vond? Je kunt een reactie achterlaten. Dat vinden we enorm leuk!