Zweverig, wat is dat?

In mijn werk als hogeschooldocent geef ik o.a. lessen in het domein stem. Ik kan me nog goed herinneren toen ik als student mijn eerste stemcollege volgde, dat de docent zeer gewichtig de woorden sprak: de stem is de spiegel van de ziel. Er volgde een welbetekendende stilte en we begrepen allemaal dat dit wel heel erg waar èn belangrijk moest zijn. Nu ik zelf doceer haal ik deze anekdote nog wel eens aan. Hij staat garant voor een beetje luchtigheid en gelach, maar ik laat de waarheid van deze uitspraak altijd wel even doordringen door zo’n zelfde welbetekenende stilte. Want is het niet waar dat wanneer iemand zich niet helemaal lekker voelt, dat je dat kunt horen aan de stem? Als iemand zenuwachtig is en gespannen, hoor je dat aan de stem. Wanneer iemand verdrietig is of zich somber voelt, kun je dat vaak horen aan de stem. Het mooiste voorbeeld daarvan vind ik nog wel dat je iemand aan de telefoon kunt horen vragen: gaat het wel met je? Zelfs zonder visuele ondersteuning is er blijkbaar iets op te merken aan iemand zijn stem. Gelukkig, iets dat zo zweverig klonk wordt door deze voorbeelden opeens niet zo zweverig meer. Dat is blijkbaar waar we een hekel aan hebben. We houden niet van zweverig. We zijn in Nederland vooral nuchter en praktisch, iets dat blijkbaar het tegenovergestelde suggereert.

Ik geef een praktijkles stem en daarin leid ik studenten van adem en de bewustwording van ademing, naar bewegen en vervolgens naar stemgeven. Daarbij geef ik soms instructies die een beroep doen op het voorstellingsvermogen, zoals bij ontspanningsoefeningen. Het doel van deze oefening is om de blik naar binnen te richten en te ervaren wat er gebeurt, om te voelen wat er is. Er zijn in dit stadium vaak al een paar studenten die afhaken: sjonge wat is dit zweverig zeg! Dan ga ik een stapje verder en leid ik de studenten door een aantal simpele yoga-bewegingen tot de zonnegroet. In de zonnegroet volgen de verschillende houdingen (asana’s) elkaar in een vloeiende beweging op en de ademing gaat als vanzelf ter ondersteuning van de bewegingen mee. Daar is het me als stemdocent om te doen, die fysiologische gevolgen van beweging, van het creëren van natuurkundige bovendruk en onderdruk waardoor de adembeweging tot stand komt. Toch haakt hier nóg een deel van de studenten af: dit is echt te zweverig voor mij, hier ben ik te nuchter voor!

We leven in een tijd en een maatschappij waarin denken is verheven tot het allerbelangrijkste. Denk goed na voor je iets doet! Denk toch eens na! Logisch toch? Denk na over de consequenties! Zonder dat ik iets uitleg in die les en ik de studenten door de bewegingen heen leid, gaan studenten ratelen in hun hoofd. Ze zoeken een betekenis en ze stuiten op onbewuste overtuigingen. Het valt niet te rijmen met wat ze weten en wat ze denken. Oh nee, het rijmt toch met iets: de (vaak onbewuste) overtuiging dat yoga, niet cognitieve en voelende activiteiten in de categorie zweverig vallen.

Maar wat is zweverig? Denken doen we met ons hoofd. Letterlijk gezien is dat het meest “zwevende deel” van ons lijf. Daarnaast zijn veel gedachten die we hebben niet eens waar. Je denkt bijvoorbeeld: wat ben ik toch een oen, ik kan dat nooit, dat is niet voor mij weggelegd. Is dat waar? Ook de oorzaak-gevolg redenaties die we uitdenken kunnen hardnekkig gebaseerd zijn op “wijzen naar een ander om met onszelf te kunnen leven”. Zij is gewoon altijd zo stom. Als hij niet dat en dat had gezegd dan.. Dit soort redenaties nemen we onder de loep binnen een ander specialisme dat ik als docent heb: reflectie. Daar ontdekken we dat deze cognitieve verwerking van de werkelijkheid helemaal niet zo onomstotelijk vaststaat als we denken. Weg fundament! Nog meer zwevend dan het letterlijke zweven op de nek.

Gelukkig leren we. We leren ook omdat de situatie die was ons niet meer dient. Zo ontstaat er noodzaak om te stoppen en je gedachten te onderzoeken wanneer je niet meer verder kunt. Mensen met bijvoorbeeld een burn-out kunnen daarover meepraten. Dán bestaat er noodzaak. Zou het leven ook bedoeld kunnen zijn om te leven? Om te ervaren? Om te voelen? Gedachten gaan over het verleden of over de toekomst, maar het leven is nu. Natuurlijk willen we van pijn en vervelende gevoelens af, maar we weten ook dat wanneer we deze wegstoppen, verdoven of negeren ze hoe dan ook vroeg of laat de kop weer opsteken. Gevoelens (energie) zetten zich vast in het lichaam. We ervaren pijn in schouders, rug en hoofd, maar wat zou er gebeuren als we durven te voelen? Wat zit er achter de ongemakkelijkheid van het voelen van vervelende gevoelens? Ik ga het je zeggen: de zon schijnt daar. Wanneer je gevoelens voelt, dan houd je niks vast en doe je waarvoor gevoelens bedoeld zijn: ze voelen. Je maakt plaats voor vrijheid de schijnende zon. Dat is wat ik mijn studenten meegeef. Voel de ongemakkelijkheid, voel de pijn, voel je spieren, voel je lichaam en wees bewust. Kom uit je hoofd en word meer gefundeerd en aards dan ooit.

Skip deze 4 dingen in je ochtend routine

Het hebben van een ochtend – ritueel wordt erg gepromoot. Daar zit natuurlijk wel wat in. Als je alles over laat aan het toeval, dan begin je de dag misschien wel reactief op alles, in plaats van zelf het heft in handen te nemen en actief te bepalen hoe jouw dag eruit gaat zien.

Dus mediteer je, schrijf je een to-do list, kijk je in de je agenda wat op de planning staat en wellicht sport je ook nog even. Prima. Maar soms zijn er dingen die je beter kunt overslaan in de ochtend.

Zoals:

  • Verwachten dat je ochtend perfect loopt met een ochtendroutine. Zo, je hebt een routine dus loopt alles gesmeerd. Als het dan niet gesmeerd loopt, raak je van de leg en gestrest omdat het niet zo gaat zoals je wil. Daarom had je toch een ochtendroutine! Wat minder rigide zijn en een beetje loslaten zou een mooi begin van de dag zijn, voor jezelf als voor je gezin of huisgenoten.
  • Te vroeg opstaan. Omdat ik lekker vroeg wilde opstaan om mijn hele ochtendroutine ‘af te werken’, stond ik voor dag en dauw op.  Maar omdat het zo lang licht is ’s avonds, sliep ik eigenlijk te weinig en werd ik overdag gewoon moe. Nu heb ik dit losgelaten en sta wat later op, heb een 10 tot 15 minuten voor mijn ochtend meditatie of workout, en voel me veel fitter gedurende de hele dag.  Als jij door je ochtendroutine te moe bent, heb je er helemaal niks aan!
  • Je email lezen en Social Media checken. De invloed van social media op je welbevinden is enorm. Denk aan alle negatieve posts of juist de posts van mensen die het allemaal ‘voor elkaar hebben’.  Wat doet dit met je humeur?  Bovendien kun je zonder het door te hebben veel zinloze tijd besteden aan het scrollen door de feed, zonder er echt iets voor terug te krijgen.  Je email lezen kan ervoor zorgen dat je gelijk in de stress schiet door de emails die je allemaal moet beantwoorden. Dus laat het liggen totdat je productief bent geweest voor de dingen die je echt belangrijk vindt! Dus laat je telefoon met rust tot je je hele ochtendroutine hebt volbracht.
  • Altijd hetzelfde doen. Goed, dan heb je een ochtendroutine en elke ochtend doe je hetzelfde want ‘een ochtendroutine is zo goed voor me’.  Klopt, maar in routine schuilt een gevaar: je leven wordt ook een routine. Wil je dat? Of wil je juist elke dag met hernieuwde energie en potentie je leven leiden, enthousiast over wat gaat komen? Doe dus elke keer net even wat anders, zodat je leven er ook elke keer net weer wat anders uit ziet. Ik mediteer de ene dag, de andere keer stretch ik alleen, de andere keer sport ik en soms lees ik een paar bladzijden uit een boek of visualiseer ik hoe mijn dag eruit gaat zien of wat het woord van de dag is.

De essentie van een ochtendroutine is dat je bewust bent dat je wakker bent en dat er een splinternieuwe dag aan zal komen.  Een nieuwe dag vol met nieuwe kansen en mogelijkheden.  Jij kiest hoe jij de dag zult gaan beleven. Zoek naar verschillende manieren om ervoor te zorgen dat je in een staat van enthousiasme, geluk, tevredenheid en voldoening bent als je echt je dag begint, want dit zul je terugzien in je dag.

Laat weten wat jij doet in de ochtend!